“İstiklal! İstiklal!” Daha çok belgesel yapıtlarıyla tanınan İtalyan yönetmen Gillo Pontecorvo’nun çektiği bu politik başyapıt, sinema tarihinin en önemli filmleri arasında bulunmakla beraber ülkemizde, “Cezayir Savaşı” adıyla bilinmektedir. İtalya/Cezayir ortak yapımı olan ve Cezayir’in Fransız sömürgesine karşı verdiği bağımsızlık mücadelesini birkaç karakter üzerinden değil, tüm Cezayir halkı üzerinden ele alan Pontecorvo, “Cezayir Savaşı”nı yer yer belgesel gerçekçiliğini andıran aktüel çekimleriyle, başarılı sinematografisiyle, objektif bakış açısıyla, usta müzisyen Ennio Morricone’nin unutulmaz besteleriyle zamanının çok ötesinde bir filme dönüştürüyor. 1966’da çıkar çıkmaz, Fransa’da yasaklanan filmin gösterimine 1971’de izin verilse de Fransızların Cezayirlilere karşı uyguladığı işkence sahneleri sansürlenmiştir. Akademi Ödülleri’ne “En İyi Yabancı Film”, “En İyi Yönetmen”, “En İyi Senaryo” dallarında aday olan film, Venedik Film Festivali’nden “Altın Aslan” ve “FIPRESCI” ödülleriyle dönmüştür.
