Beş vakit, Anadolu’nun bir köyünde yaşayan Yakup’un kendi gibi büyüyen dünyasının, sevgisinin, nefretinin ve bu hislerle kurduğu sosyal ilişkilerinin hikayesidir. Yakup, öğretmenine aşıktır, babasından onu öldürecek kadar nefret eder, köyün kapalı atmosferinde hayatı keşfetmeye çalışır, kardeşine kızar, büyüyüp kurtulmak ister ama hemen büyüyemez. Genel olarak Yakup ile babasının ilişkisi temelinde oturan film, bir çocuğun karşılaştığı ve gösterdiği davranışlar üzerinden, hayata dair pek çok analiz sunmaktadır. Reha Erdem, beş vakite ayırdığı senaryosuyla, izleyiciye cinsellikten ataerkilliğe kadar uzanan çok derin bir hikaye sunar. İçerikle yakaladığı başarıyı, görselliğiyle, kurgusuyla ve tipik olarak rahatsız edici ses dizaynıyla da destekleyen Beş Vakit, Reha Erdem sinematografisinde çok özel bir yeri olan bir yapımdır.
Reha Erdem’in yine çok iyi olan filmlerinden bir tanesi. Filminde kurgusu, anlatım tarzı, doğa insan özdeşleşmesi, çocuk gözünden ama büyük adam tadında anlatımı ve bütünleyici müzikleri ile yine kaliteli bir iş çıkarmış Erdem. Bir kuşak hep sonraki kuşağı baskı altında tutuyor ve sindirmeye çalışıyor. İç içe geçen daireler gibi kendi çocuklarını baskılayan erkek egemen toplum. Kuşak çatışmaları ve baskı içinde yok olan çocuklar. Erkekler tarafından ezilen kadın toplum kendi toplumu içinde erkek oluyor. Kuşakların birbirine baskısı altında büyümeye çalışan çocuklar ile doğanın ve hayvanların bütünleşmesi. Müthiş fotoğraf kareleri ve bu kareleri anlatırken kullanılan müzikler. Yine çok kaliteli bir psikolojik yapımı imgesel güzelliklerle seslendirerek sunan Erdem’e özel alkış. Kesin izleyiniz.