“Baudelaire, büyük kentte yaşayan kitle içerisinde bir sığınak arıyordu. Hugo(1), kitle içerisinde kendine citoyen (yurttaş) olarak yer bulmuştu; Baudelaire ise...
DevamıJacques Tati (1907-1982), sinema kariyerini modernitenin toplum tarafından yanlış yorumlanması üzerine inşa etmiştir. Her ne kadar moderniteyi eleştiren bir yönetmen...
DevamıBir gerçekliğin imlenişini, politik bağlamla, insanın dünyadaki yeriyle – ve onu kaplayışıyla – ve mistik pozla ekrana getirmek gereği düşünüldüğünde...
DevamıAnaliz etmekten ziyadesiyle kesif bir acıyla keyif aldığım bir sinema; Arjantin Sineması’nın geçtiğimiz yılki mahsulü Argentina, 1985 (2022) cunta dönemi...
DevamıBelgesel filmleriyle tanınan yönetmen Alice Diop, suç türüne farklı bir yaklaşım sergileyerek ilk uzun metraj filmiyle Fransa'nın Oscar adayı olur....
DevamıThe Mother (2023) filmi, sanatsal bir perspektiften Hollywood filmlerini yorumlamak için bir fırsat sunuyor gibi görünüyor. İlk bakışta çoğu klişe...
DevamıLahore’un ışıklı ve gürültülü pozu, şeylerin yıkıcı ve umut dolu imgeleri içinde bir aşk-yıkım-dünyada oluş anlatısı ekrandadır. Bir aile-birey trajiği,...
DevamıDarren Aronofsky, farklı yaşam tarzlarına ve takıntılı karakterlere yabancı değildir. Tam tersine, onların etrafında bir kariyer inşa etmiştir. İlk uzun...
DevamıCarlos Morelli’nin senaryosunu yazıp yönettiği “Der Geburtstag” (2019), Türkçe karşılığı ”Doğum Günü”, çıkış noktası itibariyle klişe sayılabilecek bir sorumsuz baba...
DevamıKameranın Arkasındaki İllüzyonist: Bir Pandomim Sanatçısı Jacques Tatischeff Jacques Tatischeff (1902-1987); yirminci yüzyılın neredeyse hepsine vakıf olmuş bir düşünür, yönetmen,...
DevamıAudrey Tautou’nun kısacık kâkülü ve muzip bakışı ile Le fabuleux destin d’Amélie Poulain (2001), Jean-Pierre Jeunet tarafından yönetilen kült bir filmdir....
DevamıBuñuel sinematiğinin Meksika ayağındaki filmi Nazarin (1959) için söyleyecek çok şeyimiz var. Bir “iyi insan” olmanın edimsel ve imgesel kısmını...
Devamı
