Beyoğlu’nun tenha sokaklarında barmenlik yapan bir cüce ve yine aynı sokaklarda bedenini satan bir travesti… Bu iki dışlanmış marjinal karakterin yolları bir İstanbul gecesinde, cüce Mevlüt’ün, kadın zannettiği travestiyi darp ve tecavüzden, elindeki düdüğü çalarak kurtarmasıyla kesişir… Kadın sandığı kişinin, travesti olduğunu öğrenen yüreği büyük olan küçük adam, durumu ilk başta garipsese de, bir süre sonra aralarında, hafızalardan silinemeyecek büyük bir dostluk başlayacaktır. Asıl cücenin kim olduğuna dair insanı düşündüren bu değeri bilinememiş Türk Sineması başyapıtı, yönetmen Orhan Oğuz’un Beyoğlu’nun arka sokaklarındaki hayatı vermedeki başarısı ve Mevlüt Demiryay’ın cüce, Fikret Kuşkan’ın ise travesti rolünde devleşmesi ile izlenilmesi şart olan bir yapımdır. Derya Alabora’nın hayat kadınını ve Menderes Samancılar’ın onun ‘‘menajeri’’ ni oynamadaki ustalıkları da cabasıdır. ‘‘İnsan dostunu kokusundan bile tanır… Hem sen dönersen ıslık çalarsın,’’ der ya travesti, kısacası dost kokusunda, dost ıslığı ezgisinde bir filmdir, Dönersen Islık Çal…
Dönersen ıslık çal (1992)
Yönetmen: orhan oğuz
Oyuncular: derya alabora, mevlüt demiryay, fikret kuşkan
Kuşkan yine aşmış, ne oyunculuk arkadaş. Mevlüt’de tam bomba, helal olsun, alkışlar ikisinede. Yönetmen Orhan Oğuz çok iyi iki karekter tayin etmiş. İkiside iyi oyuncularla bezenince kaliteli bir psikolojik analiz filmi çıkmış ortaya. Film toplumun nasıl ikiyüzlü ve banel olduğunu, insanlığın nasıl ikinci, üçüncü planlara itildiğini, aslında yaşanılan hayatın zorlama bir kafes olduğunu çok iyi anlatıyor. Psikolojik analizlerle marjinalliği, aslında o marjinalliğin diğeri için sadece hayat olduğu, toplumun ikiyüzlülüğünü, yalnızlığı, güveni, arkadaşlığı, geçim derdini çok iyi anlatıyor. Bu Kuşkan tam bir psikolojik tahlilci, helal olsun. Alkışlar hepinize.