Bir Sahne: Dedim Ya Ben Özgürüm

“Aile bir mayın tarlasıdır, birey olabilmek için oradan sağ salim çıkabilmek gerekir.”

Barış Bıçakçı

Aile hangimizin mayınlı tarlası, hangimizin labirenti değildir ki? Evrildiğinden bu yana, bir aile içinde yaşayan insanoğlu için bu kavram kimi zaman makus talih, kimi zamansa büyük şans olmuştur. Beyazperdeye konu olan pek çok filmde ele alınan bu tema, Kanadalı genç yetenek Xavier Dolan’ın da en önemli meselelerinden biri olarak öne çıkar.

Genç yönetmen, 67’nci Cannes Film Festivali’nde büyük usta Godard’la Jüri Özel Ödülü’nü paylaştığı Mommy (2014) filminde ADHD hastalığına mustarip, bağ kurma konusunda sıkıntılar yaşayan sorunlu ergen Steve ile annesinin arasındaki ilişkiyi odağına alır. Genç ve zapt edilemez bu ergen, Oidipus Kompleksi’ne sahiptir. Steve’in annesi Diane, dize getiremediği kaderine bırakmayaysa hiç razı gelemediği oğluyla, yeni bir yaşam sürmek için ilk adımı atar ve yepyeni bir mahalleye taşınır. Yeni mahallerindeki karşı komşuları Kyla ile voltranı oluşturan üçlü, birbirlerinin yaralarını usul usul sarmaya başlar. Hem Diane hem de Steve, komşuları Kyla ile sağlam bir ilişki kurmayı başarır ve birbirlerinin hayatlarındaki eksik kalan yapboz parçasını tamamlarlar.

İşte tam da bu anlarda, filmin ortalarına doğru üçlünün benzersiz ilişkilerinin seyrine doyum olmazken ünlü İngiliz pop grubu Oasis’in klasiği, Wonderwall çalmaya başlar. Wonderwall’a yeni bir klip çekilse bundan daha iyisi olamazdı, dedirten sahnede önce Kyla ile Steve ders çalışmakta, Diane ise yeni işinin keyfini sürmektedir. Daha sonra bu üçlü, bisiklet ve kaykayla sokağın tadını çıkarırlar. Şarkıya devam ederken Steve, kaykayın üstünde iki elini yana açarak adeta bir kuş kılığına bürünür ve bir kuş kadar özgür olduğunu anlatır bize. Beyazperdeden seyirciye yansıyan ferahlık, bu görüntüyü takiben daha da perçinlenir; hem de sinemada daha önce eşi pek görülmemiş bir şekilde. Şarkının ortasında kaykayıyla kameraya yaklaşan Steve, elleriyle ekranı büyütür, yani hayatlarını sıkışmışlıktan kurtarır. Bu, aynı zamanda sadece ekranda olup biteni gören seyirciye, bundan çok daha fazlasının olduğunu anlatmanın da bir yoludur. Şarkının sonlarına doğru arabaların önünde süpermarket arabasını koşturan Steve, arabasındaki paketleri arkasından gelen araçların önüne atarken “Özgürlük!” diye bağırmaktadır.

İzleyenlerin filmden sonra birbirine hevesle anlattığı bu sahne, seyirci belleklerine kazındı bile. Dolan’ın daha önce de çokça eleştirildiği “video klip çeker gibi film çektiği” yönündeki görüşlere sahip olanlar dahi Mommy’deki söz konusu sahnenin bir video klipten öte olduğunda hemfikirler. Filmin bütünlüğüne en iyi şekilde hizmet eden sahnelerden biri olan Wonderwall sahnesi, aslında Steve’in bir nevi “Dedim ya, ben özgürüm” çığlığıdır. Bu çığlığı duyan Diane ile Kyle, yeni oluşturdukları ailelerinde mutlulardır. Ve bazen böyle sahnelerin ardından finalin zannedilen kadar önemi de yoktur.

“In our family portrait we look pretty happy, we look pretty normal

Let’s go back to that”

Pink- Family Portrait

Söz konusu sahne: