Kasi Lemmons’ın 1997 yapımı ilk uzun metrajlı filmi, Louisana’daki bir ailenin dramını konu alır. Baba Louis Batiste, çevresinde saygı gören bir doktordur. Yaratının merkez kişilerinden-hatta anlatıcı da olacak- Eve, babasının annesini aldattığını görür ve buradan itibaren aldatmaya ve trajik olanın açığa çıkacağı kısım başlar. Filmin başında yine içerikle ilgili güçlü bilgi verilir, izleyici buna-aile dramasına- şartlanacaktır: ‘’Babamı öldürdüğümde on yaşındaydım’’. Ancak bu yapıyı ısrarla yıkan anlatı, sıradan gözükecek dramayı, mistik pozuyla etkili bir duruma getirecektir.
Eve’in halası Mozelle, mistik güçleriyle-büyü ile söylemi genişletecektir. Ellerine dokunduğu insanların geleceğini gören Mozelle, Eve’e babasını öldürmek için büyü yapmanın anahtarını veren kişi olacaktır. Drama, mizansenini gotikleştirirken, bir drama yapısının janrını garip ve etkileyici şekilde ‘’korku’’ ritmine, türüne dönüştürecektir. Burada Lemmons’ın yaptığı, anlatının ritmini dinç tutmak için büyü yapan ikinci bir kişiyi, pazardaki kadını buna dâhil etmektir. Bunu da başaracaktır çünkü yaratının başında da bahsedilen ölümü, onun merkezini genişletecek ve Eve’e ikinci bir şans verecektir.
Katıldığı festivallerin çoğundan ödülle dönen Eve’s Bayou, güçlü mizanseni ve mistik ritmiyle izlemeye değerdir.
