Bir ailenin gizli yanlarını, geçmişini deşifre eden, özel olana ve aslında politik olana da temas eden bir belgesel Alleine Tanzen. Şiddetin, sevgisizliğin, parçalanmışlığın, sorumluluktan kaçışın normalleştiği ve o “aile”ye has bütünleşmenin hiçbir zaman tam olarak gerçekleşmediği bu aile özelinde anlatıcımız Biene (Biene Pilavci), geçmişiyle yüzleşmeden ve onu bugününde anlamlandırmadan geleceğini kuramayacağından emindir. Elinin yanacağını bilerek ve fakat bundan da korkmaksızın, geçmişe/üstü örtülmüş her ne varsa ona dokunur Biene. El kamerası çekimleri, VHS kayıtları gibi farklı gerçeğe tanıklık biçimlerini derler bunu yaparken. Şiddetin içselleştirilişine, normalleştirilişine edilen bu tanıklık, filmi de bir o kadar “şiddet”li kılıyor izleyen üzerinde. Öyle ki, baba anneye vurduğunda kızlardan birinin verdiği cevap izleyicinin yüzünde patlıyor sanki: “Üzülme anne, sevdiğinden vuruyor.”
