Kadınlık, ancak “insan”lıktan sonra eklenmesi gereken bir sıfatken kimi kaderlerin en başına yazılmıştır bu topraklarda. Bu yüzden her hissiyatını cesaretle, güvenle, huzurla deneyimleyemeden acıtır. Kadınlıkta hüzün vardır; en çok çile vardır, emek ve suskunluk vardır. Kadınlık, bu toprakların dikenli gülüdür. 2019 yılında aramızdan ayrılan, ülkemizin ses değerlerinden Dilberay’ın öyküsü ise susmuyor. Dilberay (2022) Ortadoğu kültüründe kadın olmanın bedelini çarpıcı bir şekilde objektiflere yansıtıyor bu kez.
Ketche’nin yönetmenliğinde kurgulanan öykü, yüzünde henüz çocuk simasını taşıyan Dilber’in bir anda yetişkinliği sırtlanışını, hayallerini defalarca parçalayıp yeniden umut edişini hüzünlü bir dille anlatıyor. Başrolde izlediğimiz Büşra Pekin, hem sesi hem de oyunculuğuyla böylesi ağır bir trajediyi, kadınlara yakışır bir güçle göğüslüyor. Dilberay’ın annesini canlandıran Selen Uçer ise “kültür ürünü olarak kadın” portresini her yönüyle yansıtıyor.
