Climax (2018)
Yalnızca Fransız sineması için değil, dünya sineması için de film deneyiminin radikalliğiyle deneyler yapan ve insan doğasının ve modern şehirlerin hasıraltı edilen fenomenlerini sık sık sarsıcı ve şoke edici bir formda kullanan Gaspar Noe, yeni filmi Climax’le (2018) de bu çizgi de yeni bir öte dünyasal görsel deneyim sunmaya hazırlanıyor. Sansürsüz cinsellik ve şiddeti, halisünatif uyuşturucu deneyimini ve sıra dışı zevklerin baş döndürücü mekânlarını kendine yer seçmiş Noe, Climax’te de boş bir okul binasında sangria adlı kokteyllerine LSD katılmış bir grup dansçının yaşadığı halisünatif deneyimleri sergiliyor. Yönetmen, filmlerinin vuruculuğunun en önemli anahtarlarından olan görselliğini geniş renk paleti ve alternatif kamera kullanımlarıyla destekler gibi. Kastının çoğunun profesyonel dansçılar ama amatör oyuncular olduğu filmde ünlü diyebileceğimiz tek isim Tom Cruise’la The Mummy’de (2017) çalışmış Sofia Boutella. Oyuncularının alternatif kastıyla Carne’ten (1991) başlayarak seyirciye meydan okumayı, onları keyifli ve huzurlu bir izleme deneyinden ziyade korku ve endişeleriyle yüzleştirip rahatsız etmeyi sürdürmüş olan Noe, Climax’le de onunla özdeşleşen görselliğini olağanüstü bir dans kareografisiyle bir araya getiriyor. Böylelikle yakaladığı adrenalin seviyesiyle hem başımızı döndürecek hem de soluksuz kalmamızı sağlayacak gibi görünüyor.
Filmin bir afişinin söylediği gibi: “I Stand Alone’ı (1998) aşağıladınız, Irreversible’dan (2002) nefret ettiniz, Enter the Void’ten (2009) tiksindiniz, Love’a (2015) küfrettiniz. Şimdi de Climax’i deneyin!”
- Müze (Yön. Alonso Ruizpalacios, 2018)
- Yaz (Yön. Kiril Serebrennikov, 2018)
- Suspiria (Yön. Luca Guadagnino, 2018)
- Sarayın Gözdesi (Yön. Yorgos Lanthimos, 2018)
- Blaze (Yön. Ethan Hawke, 2018)
- Roma (Yön. Alfonso Cuaron, 2018)
- Herkes Biliyor (Yön. Asghar Farhadi, 2018)
- Kız (Yön. Lucas Dhont, 2018)
- Kül En Saf Beyazdır (Yön. Jia Zhang-Ke, 2018)
- Jack’in Yaptığı Ev (Yön. Lars Von Trier, 2018)
Koray Soylu
