Aralarında Babamın Yeri, Bir Kadın, The Possession, Seneler ve Kürtaj’ın da bulunduğu yirmiye yakın kurmaca ve anı kitabının yazarı olan, Nobel ödüllü Annie Ernaux’nun kendi kişisel anılarından ortaya çıkan bir belgesel The Super 8 Years (2022).
Fakat belgesel, henüz Ernaux’nun kitaplarından hiçbirini yayımlamadığı günlerde geçiyor. 1972 ile 1981 yılları arasında Ernaux’nun ailesi ile birlikte nasıl bir hayat yaşadığını hangi ülkelere gittiğini gerçek görüntülerden izliyoruz. Ailenin o yıllarda insanlar televizyon gibi elektronik aletlere para verirken onun yerine bir Super-8 alarak kendilerini kayda almaları, bu belgeselin ham maddesini oluşturuyor. Lakin geçmişe dönük bir görsel hafıza niteliğindeki görüntülere can verip onları anlamlandıran ise Ernaux’nun anlatıları oluyor. Üstelik Ernaux, beklendiği gibi perdeye yansıyan görüntüleri destekleyen, onları anlamlandıran şeyler de anlatmıyor. Çoğunlukla görsellerden farklı kapılar aralıyor. Belgeselin en özgün yanlarından biri de bu oluyor.
Ernaux’un oğlu David Ernaux ile birlikte yarattığı Süper 8 Yılları’nın en özel yanlarından bir diğeri ise o yıllardaki dünyaya bir kapı aralamasıdır. Ailenin Arjantin, İspanya, Fas ve İngiltere gibi ülkelere giderek orada yaptığı çekimlere sesiyle yön veren Ernaux, o yıllardaki siyasi atmosferi de oldukça öznel bir yerden değerlendiriyor.
