Magnolia (1999)

Los Angeles’ta bir gün. Gökten bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaktadır. Bu felaket günde zeki bir küçük çocuğun, bir yarışma şovu sunucusu ile eşi ve kızının, eskiden zeki bir küçük çocuk olan bir adamın, ölüm döşeğinde olan bir televizyon yapımcısıyla eşinin, bakıcısının ve yıllardır görmediği oğlunun ve de bir polisin hayatları bir şekilde kesişecektir. Bu arada onlara kurbağalar da eşlik edecektir. Hard Eight ile uzun metraja sıkı bir başlangıç yapan, Boogie Nights ile ustalaşma yolunda kocaman bir adım atan Paul Thomas Anderson, Magnolia ile Robert Altman’ın ustası olduğu bol karakterli ve birbiriyle bağlantılı hikaye anlatma tarzının en önemli yapıtlarından birini biz seyircilere armağan eder. İçlerinde verecek bolca sevgi taşıyan, ama bu sevgiyi verecek kimseleri olmayan yaralı karakterlerine rağmen P.T. Anderson, finalde Claudia karakterinin gülümsemesiyle bir umut ışığı yaratmasını bilir. Berlin Film Festivali’nde Altın Ayı ödülünü kazanan, Aime Mann’in elinden çıkma soundtrackiyle gönüllerde farklı bir yerde duran bu filmle Tom Cruise o sene Akademi Ödülleri’nde en iyi yardımcı erkek oyuncu dalında aday olmasına rağmen haksız bir şekilde ödülü kazanamamıştır.