François Truffaut, 27 yaşında yönettiği ve kendisine Cannes’da “En İyi Yönetmen” ödülünü getiren bu ilk filminde yarı otobiyografik bir şekilde kendi parçalanmış çocukluğunu anlatır. 12 yaşında Parisli bir çocuk olan Antoine Doinel (Jean Pierre Leaud), annesi ve üvey babasıyla birlikte, besleme muamelesi görerek yaşamaktadır. Baskıcı eğitim sistemi ve ailesinin ilgisizliği yüzünden kendini değerli hissetmeyen Antoine, okuldan kaçarak küçük suçlar işlemeye başlar. Paris’in sokaklarında gezen küçük bir çocuğun varolma çabasıyla güçlü bir özgürlük düşüncesi filme yön verirken ailesinin Antoine’ın asi yapısı ile başedememe gerekçesi çocuğu ıslah eviyle buluşturur. Yönetmen ve alt benliği Jean Pierre Leaud arasında kurulan eşsiz iletişim filmin başarısını perçinlerken yeni dalga ile birlikte muhteşem bir oyunculuk performansını da izleyiciye sunuyor.
