Muhsin Bey (Yavuz Turgul, 1987)
“Nasılsınız bakalım? Suyu görünce kendinize geldiniz değil mi? Efendim, ne dediniz? Peki, baş üstüne. Bir daha müziğinize zamanında başlarım.”
Menekşeler, kanımca ilgi ve nezaket isteyen en zarif çiçeklerden biridir. Sürekli iltifat edilmeyi beklerken pencereden gelen güneşin de kararı iyi ayarlanmalıdır. Aksi takdirde yıkıcı bir hüzünle solup giderler. Böylesi narin bir çiçeğe sahip olmak için insanın ruhu da Muhsin Bey gibi olmalıdır. Yavuz Turgul’un 1987 yapımı Muhsin Bey filmi de menekşelere benzemektedir. Muhsin Bey’in büyük çabalarla yeşerttiği umutları ve çiçekleri acı bir şekilde solmaktadır. Bu sebeple, başrolde bulunun Şener Şen’in de sayesinde filmin izleyende bıraktığı etki, kuru ve bölük pörçük birkaç sahneden daha çok yerleşmiş hüzünlü bir hissiyattır.
