Aparajito (1956)

Satyajit Ray’ın ünlü Apu üçlemesinin ikinci ayağını oluşturan Aparajito, üçlemenin ilk filmi Pather Panchali (1955)‘nin kaldığı yerden hikâyeyi devralarak Apu’nun gençliğiyle devam eder. Apu artık ailesiyle birlikte köyden ayrılmış, şehirde yaşayan genç bir delikanlıdır. Babası gibi rahip olmak yerine okumayı tercih eden Apu okula başlayacak, başarısıyla kısa sürede herkesin dikkatini çekecektir. İlk filmde ablasını kaybeden Apu, bu sefer de babasının ölümüyle sarsılır. Kalküta’daki saygın bir kolejde burs kazanarak annesini ardında bırakıp, yeni hayatına doğru yolculuğa başlar. Bir yandan harçlığını çıkarmak için matbaada çalışırken bir yandan da okumayı sürdürür. 1920’lerin Hindistan’ının ekonomik durumuna, sosyal hayatına, eğitim sistemine, zihniyetine, toplumdaki zengin/fakir çatışmasına ve aile ilişkilerine başarılı bir şekilde değinen Aparajito, 1957’deki Venedik Film Festivali’nde Altın Aslan ödülünün de sahibi olmuştur.