Belçikalı yönetmenler Jean Pierre Dardenne ve Luc Dardenne kardeşlerin Cannes Film Festivali’nden Altın Palmiye ödülü ile döndükleri filmleri Rosetta’da, içinde bulunduğu yoksullukla mücadele eden, çaresiz ve işsiz, izole olmuş, intihar etmek için bile yeterli imkana sahip olmayan 17 yaşındaki Rosetta’nın hikayesi Dardenne kardeşlerin kendine has sade ve karamsar anlatımıyla can buluyor. Dogme tarzını andıran hareketli çekimleri ve müziksiz anlatımı da filmin biçemine olumlu yönde katkı sağlayarak Rosetta’yı son dönem Avrupa sinemasından çıkmış en güçlü filmlerden biri haline getiriyor. Ayrıca filmden kısa bir süre sonra Belçika hükümetinin gençlerin işsizlik sorununa yönelik olarak “Rosetta Planı” adı altında bir çözüm önerisi geliştirmesi ise filmin ne denli ciddiye alındığı ve yararlı olduğu hakkında bir kanıt niteliği taşımaktadır.