İdeolojilerin harman olduğu yıllarda, fikirlerini herkese ve her şeye rağmen savunmayı amaç edinmiş iki kardeşin hikâyesi Mio Fratello è Figlio Unico (2007). İtalya’nın 60’lı ve 70’li yıllardaki siyasi fonunu ardına alan film, görüşlerini kendilerine özgü yaklaşımlarıyla savunan Manrico ve Accio’nun kardeşliklerinin, bağlılıklarının ve ideallerinin yıllar içerisinde nasıl şekillendiğini naif anlatımıyla izleyicilerinin huzuruna getiriyor. Papaz okuluna gitmek istememesiyle başlayan sorgulayıcı yaşamında hırçınlığı da yanına alarak yürüyen Accio’nun (Elio Germano), ergenlik yıllarından itibaren kendini faşist düşünceye yakın bulması ve bu görüşü ailesini karşısına alarak savunmasıyla şekillenen hikâye, komünizmi benimseyen abisi Manrico’yla (Riccardo Scamarcio) yıllara yayılacak yol ayrımlarının ve kavgaların temelini oluşturuyor. Manrico’nun kız arkadaşı olan Francesca’nın (Diane Fleri) iki kardeşin hayatına dahil olmasıyla, bizler de iki farklı pencereden hayata bakan iki insanın düşüncelerinin şekillendiği yollardan yürümeye başlıyoruz. Daniella Luchetti’nin, sorgulamayı kendine düstur edinmiş bir gencin gözünden, abisi ve ideolojiler arasındaki yolculuğunu anlattığı Mio Fratello è Figlio Unico, İtalya’nın Oscar’ları kabul edilen David di Donatello ödüllerinde dört ödüle birden layık görülmüştü. Film, ülkemizde de 6. Filmekimi’nde seyirciyle buluşmuştu.
