Shutter isimli filmleriyle dünya genelinde hatırı sayılır bir hayran kitlesine erişen Tayland’lı yönetmenler Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom’un ikinci ortak çalışmaları olan Alone, yapışık ikiz olarak doğmanın trajik boyutunu gerilim dolu bir hikayeye boca ediyor. Uzakdoğu korku sinemasının klişeleşmiş unsurlarına bulaşmayarak özgün bir tat yakalayan filmde dramın da gerilim kadar ön planda tutulması filmi benzerleri arasında bambaşka bir noktaya taşırken, filmin kurgusunda önemli bir yeri bulunan flashbackler belki de ilk defa bir gerilim filminde bu kadar etkin ve amaçlı bir şekilde kullanılıyor. Vizyona girdiği yıl korku filmi bazlı birçok festivalden önemli ödüllerle dönen Alone, özellikle dram soslu Uzakdoğu gerilimi müdavimlerinin es geçmek istemeyeceği türden bir yapım olarak göze çarpıyor.