Isabelle (Élodie Bouchez) ile Marie (Natacha Régnier), kentte var olabilmek, ayakta ve hayatta kalabilmek için birbirine tutunmuş iki genç kadındır. Bir tekstil atölyesinde çalıştıkları sırada tanışan bu iki genç kadın zamanla dostluğun çemberini oluştururlar etraflarında. Öyle ki Eluard’ın olabilecek en ağır sevgi tanımını yaptığı şiirdeki gibi uyurken bile kollamaktadırlar birbirlerini. Arkadaşlığı “arka kollamak” olarak görürler en saf haliyle ve her ne kadar beklentileri, arzuları zaman içerisinde farklılaşsa da bilhassa Isabelle bu en temel algıyı muhafazaya çabalar. Peki vahşi hayat ve kent şartlarında, bu iki genç kadın birbirlerine ve hayata tutunmaya devam edebilecekler, kente ve birbirlerine yabancılaşmanın önüne geçebilecekler midir? 1998 Fransız yapımı olan bu film, iki kadının başrolleri zapt ettiği belki de en içten ve en gerçekçi yeraltı anlatılarından birini sunuyor.
