1999’da “L’humanite” ile Cannes Film Festivali’nde herkesi ikiye böldükten sonra Jüri Büyük Ödülü’nün sahibi olan Fransız filozof/yönetmen Bruno Dumont, değeri bilinememiş heykeltıraş Camille Claudel’in hayatına değil, 30 yıl kaldığı akıl hastanesindeki birkaç gününe odaklanıyor. Claudel’in sanatını değil, onun sanatını icra etmesinin engellenmesini, günden güne nasıl yıpratıldığını bazen sesli, bazen sessiz ama soyut bir çığlıkla resmediyor. Başrolde yer alan Juliette Binoche, adeta kendi benliğinden sıyrılarak Camille Claudel kimliğini üzerine geçiren oyunculuğuyla filmi daha güçlü kılıyor. Akıl hastanesindeki diğer karakterlerin gerçek zihinsel engelli insanlardan oluşması ise filmin gerçekçi atmosferine ve Claudel’in sıkışmışlık, çaresizlik hissine büyük katkı sağlıyor.
