1951 yılında Cannes’da Luis Buñuel’e ‘En İyi Yönetmen’ ödülünü kazandıran film, Latin Amerika’nın dünya sinemasına sunduğu en iyi örneklerden biridir. Film, Meksika varoşlarında yaşayan bir grup gencin fakirlik dolu yaşamlarını ve kara talihlerini anlatır. Konusu ve oyuncuların amatör olması sebebiyle son derece gerçekçi bir filmdir. Her ne kadar İtalyan Yeni Gerçekçi akımının etkilerini bariz bir şekilde görsek de filmdeki sürrealistik öğeler ortaya bambaşka bir tarz çıkarmaktadır. Yapıt, ilk çıktığında Meksika’da fazlaca eleştirilip gösterimden kaldırılsa da bir yıl sonra Cannes’da ödül kazandığında yeniden gösterime girmiş ve Meksika Oscarları sayılan Ariel Ödülleri’nde 12 dalda ödüle layık görülmüştür.